Wypowiedzenie umowy okresowej a świadczenie przedemerytalne

Z dniem 30 listopada 2018 r. stracę pracę. Pracodawca rozwiąże ze mną umowę o pracę za wypowiedzeniem. Spełniam warunki stażowe oraz wiekowe do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego. Czy okoliczność, że świadczyłem pracę w oparciu o umowę na czas określony może być przeszkodą w nabyciu prawa do tego świadczenia?

NIE. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje w razie rozwiązania stosunku pracy zarówno w drodze wypowiedzenia, jak i porozumienia stron. Nie jest przy tym istotne czy umowa o pracę była zawarta na czas określony czy nieokreślony. Najważniejsze jest spełnienie szeregu innych przesłanek. Komu i po spełnieniu jakich warunków przysługuje świadczenie przedemerytalne szczegółowo określa art. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2148).

Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje m.in. osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy:

z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub
z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub
z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

Świadczenie to przysługuje również osobie, która do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Wskazane przesłanki dotyczą warunków związanych z rozwiązaniem stosunku pracy, osiągnięciem odpowiedniego wieku i udokumentowaniem stosownego okresu składkowego i nieskładkowego. Oprócz tych warunków osoba zainteresowana musi dodatkowo spełnić przesłanki określone w art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych związane ze statusem osoby bezrobotnej.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W przypadku Czytelnika istotna jest przyczyna rozwiązania stosunku pracy, a nie sposób jego rozwiązania oraz fakt, że pracę świadczył w oparciu o umowę na czas określony. Czytelnik spełni więc warunki do świadczenia przedemerytalnego, jeśli do rozwiązania stosunku pracy doszło:

z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy lub
z przyczyn dotyczących zakładu pracy,

co zostanie potwierdzone odpowiednim dokumentem wydanym przez pracodawcę (patrz ramka).

Potwierdzenie przez pracodawcę przyczyny rozwiązania stosunku pracy dla celów otrzymania świadczenia przedemerytalnego

W przypadku ubiegania się o świadczenie przedemerytalne rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić zarówno w drodze wypowiedzenia, jak i porozumienia stron.

Pracodawca, syndyk, likwidator lub inna osoba sprawująca zarząd majątkiem wskazuje w świadectwie pracy lub w odrębnym zaświadczeniu, że rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracodawcy oraz podaje podstawę prawną rozwiązania stosunku pracy.

Przyczynę rozwiązania stosunku pracy w odrębnym zaświadczeniu wskazują pracodawcy, którzy zatrudniają mniej niż 20 pracowników. W stosunku do tych pracodawców nie mają bowiem zastosowania przepisy ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.