Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 22 (424) z dnia 10.11.2016
Dokumentowanie wysokości zarobków przyjmowanych do podstawy wymiaru emerytury
Czy przy ustalaniu wysokości emerytury ZUS uwzględni zarobki wskazane w legitymacji ubezpieczeniowej? Jak udowodnić wysokość wynagrodzenia, gdy zakład pracy już nie istnieje?
Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. nr 237, poz. 1412), środkiem dowodowym potwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Zatem obok najbardziej rozpowszechnionego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (ZUS Rp-7), osoba ubiegająca się o emeryturę lub rentę może przedłożyć legitymację ubezpieczeniową lub dokumentację z archiwum lub innych jednostek upoważnionych do przechowywania dokumentów.
Legitymacja ubezpieczeniowa jest drugim co do ważności dowodem przyjmowanym przez ZUS dla udowodnienia wysokości wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru świadczenia. Jest ona samoistnym środkiem dowodowym, a więc na podstawie wpisów w niej dokonanych pracodawca nie musi wystawiać zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia. Z tym jednak, że legitymacja ubezpieczeniowa jako dowód potwierdzający wysokość osiąganych wynagrodzeń za poszczególne lata kalendarzowe musi spełniać określone wymogi. Każdy zapis w legitymacji powinien zawierać pieczątkę nagłówkową zakładu pracy lub odręcznie wpisaną jego nazwę, datę rozpoczęcia pracy, zajmowane stanowisko oraz oznaczenie roku kalendarzowego i wysokość wynagrodzenia uzyskanego w tym okresie, a także pieczątkę, datę i podpis pracownika upoważnionego do jego dokonania. W sytuacji, gdy wpis był sporządzony w latach 1950-1990, w legitymacji starego typu, to nie jest formalnie wymagane, aby pieczątka pracownika dokonującego wpisu zawierała imię, nazwisko i stanowisko. Wystarczającym jest, aby zamieszczono pieczęć nagłówkową zakładu pracy, datę i parafkę pracownika. W legitymacjach wystawionych według wzoru obowiązującego od 1991 r. wymagane jest, aby informacje dotyczące okresu zatrudnienia oraz wysokości wynagrodzenia były opatrzone imienną pieczątką pracownika.
W sytuacji, gdy dane z legitymacji nie spełniają wszystkich wymogów formalnych lub są niekompletne, ale nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności, mogą zostać uwzględnione przez ZUS jako środek dowodowy do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia. W niektórych przypadkach ZUS wymaga przedstawienia innego dodatkowego dokumentu (np. umowy o pracę, angażu).
Odpowiadając na drugie pytanie, wyjaśniamy, że w sytuacji gdy zakład pracy nie istnieje i nie ma następcy prawnego, a pracownik nie posiada zaświadczenia oraz odpowiednich wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej, ZUS dopuszcza jako środek dowodowy dokumentację płacową sporządzoną przez archiwum lub uwierzytelnioną kopię sporządzoną przez inne instytucje przechowujące dokumentację danego zakładu lub prywatnego przechowawcę.
Zwracamy uwagę! Archiwa nie są upoważnione do wystawiania zaświadczeń potwierdzających wysokość osiąganych wynagrodzeń, a jedynie do wydawania odpisów, kopii czy wyciągów. Każdy taki dokument powinien być uwierzytelniony przez osobę kierującą archiwum. W praktyce archiwa wydają osobom zainteresowanym kserokopie kart wynagrodzeń, list płac oraz akt osobowych, które stanowią wiarygodny środek dowodowy do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty.
www.EmeryturyiRenty.pl - Emerytury:
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.VademecumKadrowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
|